Ayıp etmek…

02 Aralık, 2016, Cuma 15:16

Ort. 8 dk. 34 sn. okuma süresi

Yapışmasa da izi kalır kafasıyla başkasına attığı çamurun, kendi ellerini de kirlettiğinin farkında olmayana ne diyeceğiz..

A+
A-

Hafta başında yaşadığı şehir ve birlikte yaşadığı insanlar için sorumluluk sahiplerinden maalesef sayıları azalan ancak yine de memleketin geleceği için umut insanlardan biri olarak düşündüğüm ve inandığım Aydınpost Genel Yayın Yönetmeni Erman Çetin kardeşimizin köşe yazısının, her okuyucusu gibi benimde bana gına getirenleri ara sıra paylaşma imkanı sunduğu "Nelerden Gına geldi" bölümünün altında okuduğum Mehmet Küçükyumuk beyefendinin yorumunu okuyunca gerçekten çok üzüldüm. Neden? Çünkü medeni, okuyan, dinleyen, birikimli, kültürlü, edebi ve adabı bilen, olaylara geniş açıdan bakan, muhakeme edebilen, bireysel değil memleket kaygısı içinde olan bir insanın sokakta, kahvede veya meyhane köşelerinden başka bir yerde konuşulması mümkün olmayan, hele hele muhatabın yüzüne söyleme cesareti olmayacak cümleleri, duyduklarını, düşündüklerini dile getiriş üslubu bu şekilde olmamalı diye düşündüm. Varsa bir düşündüğünüz ve bu düşündüğünüzün topluma faydalı olacağına inanıyorsanız bunu yazı ile, şiirle, hikaye ile, kıssadan hisseyle, fıkrayla, hikaye ile, ironi ile, tiyatro oyunu ile hatta bazen fotoğraf ile yani tüm edebi ve sanatsal argümanları kullanarak anlatabilir ve paylaşabilirsiniz. Ama her sorumlu insan gibi asla yapmamanız gereken şey toplumumuzu yaralayan ve ağır hasarlar yaratan dedikodu mekanizmasını kullanmaktır. Eğer bu mekanizmayı kullanırsanız bu sadece sizin çaresizliğini ortaya çıkarır. İşin doğrusu aslında ben de şu şöyle demiş, bu böyle demiş, o bilmem ne yapmış işlerini sevmem ve karışmakta istemem ama gel gelelim insanın kalbi ve aklı azmettirici olunca bazı haksızlık dostu değil düşmana da yapılsa insanın dayanması veya susması pek mümkün olmuyor. Eskiden bazen derdim şimdi malesef çoğu zaman demek zorunda kalıyorum, öyle şeyler oluyor ki susmak, sessiz kalmak bırakın başkasına kendinize ihanet olarak değerlendiriyorsunuz. Bu noktada iyi şeyler yapan Ademoğlu'nun yaptığı en kötü şeylerden birisi de gıybet ve iftiradır. Bu iki şey insanoğlunun lanetidir ancak insanoğlu o kadar cesaretli veya korkusudur ki bu iki şeyi cehennemde yanacağını bilse de yapmaktan vazgeçmez. Gıybet ve iftira yüzünden ne mazlumların canı yanmıştır, ne masumların ömürleri zehir edilmiştir, ne ocaklar sönmüş, ne aileler peri perişan edilmiş, ne çocuklar yetim öksüz kalmış, ne insanlar alınlarına çalınan kara leke ile yaşamak zorunda bırakılmış ve ne ah'lar, ne feryatlar ne isyanlar çınlamış ve çınlıyor bu dünyanın üzerinde bir anlayabilsek. Düşünün ki bu Ademoğlu kendisine doğru yolu göstermek için Rabbinin gönderdiği elçilerine bile iftiralar atmıştır. Neyse saadete geçiyorum..   Ama öncesinde hiç kimseyi de aklamak veya karalamak gibi bir derdimin olmadığını da belirtmek istiyorum. Fakat tabiki haksızlık karşısında sessiz sedasız kalmam kalmam mümkün değil. Çünkü bu haksızlık ima edilen ve iki insana değil onların eşlerine, çocuklarına, annelerine, babalarına, kardeşlerine, sevdiklerine ve sevenlerine yapılmıştır. Bu resmen suizandır, bu Aydın Büyükşehir Belediyesinde benimde arkadaşlarımın eşleri ve çocukları olduğu için yakınım saydığım yüzlerce çalışan bayan kardeşimizi, arkadaşımızı ve dolaylı olarak ailelerini zan altında bırakacak, namuslarına, ahlaklarına, onurlarına leke sürecek kimse kusura bakmasın karşındakini çekememekten, hasedlikten, kişiliksizlikten dolayı zan altında bırakmak, küçük düşürmek ve ayağını kaydırmak için atılmış sadece çok bir iftiradan ibarettir. Herkes birbiri hakkında birşeyler konuşur ama karalamak, iftira atmak, zan altında bırakmak, insanların namuslarını, şereflerini kimliklerini, kişiliklerini zedelemeye çalışmak çok farklı birşeydir. Altından kalkamazsınız hatta ezilir un ufak olursunuz. İnsanların yüzlerine baktıkları eşleri, çocukları, anneleri, babaları, dostları, arkadaşları, sevdikleri, sevenleri var. Adamların tekerine çomak sokacağım diye arabayı uçuruma yönlendirmek felaketle sonuçlanır... Sonra altından kalkamazsınız. Onun için tavsiyem şudur ki; Tavrınız, söyleminiz, eyleminiz maksadını aşan bir noktaya geldiyse ki fazlasıyla öyle en azından biraz erdemli davranıp özür dilemeyi deneyin. Ayıp etmek dil de, el de hatta bazen gözle bile oluyor. Onu bunu bilmem... Ama bildiğim şu; "İlla edep, İlla edep.." O halde, ayıp içinde olanlara, kendi ardında bıraktığı izleri unutup, başkasının önünde iz bulma derdine düşene ne diyeceğiz? Yunus Emre hazretlerinin söylediği gibi "İlla edep, İlla edep.." Yapışmasada izi kalır kafasıyla başkasına attığı çamurun, kendi ellerini de kirlettiğinin farkında olmayana ne diyeceğiz.. Aynen "İlla edep, İlla edep.." Yazdıklarınız amaçladığınız gibi aslında altına üç beş odun atıp kaynatmak istediğiniz dedikodu kazanının bir gün üzerinize devriliverip haşlanabileceğini de unutmamakta yarar var. MaazAllah.

#GENEL

BUNLARA DA BAKABİLİRSİNİZ

Yorum Yazın

E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar ile işaretlenmişdir.

Başka haber bulunmuyor!